шач - Чăваш сăмахĕсен кĕнеки
Электронлӑ версине тума хутшӑннӑ: Алина Иванова, Михаил Саркӑмӑл, Николай Плотников, Иван Иванов, ...
Чăваш сăмахĕсен кĕнеки
подр. звуку, получающемуся, когда яйцо падает и разбивается. Орау. Çăмарти ӳкрĕ те шач! турĕ (и разбилось). || Подр. щелканью. КС. Мур пăшалĕ каймарĕ (не выстрелило), пистунĕ шач! турĕ (щелкнул). Ib. Кăпшанкине тыттăрĕ те шач тутарчĕ (щелканье раздавленного насекомого). Подр. удару грома. Ал. цв. 27. Аçа çапса, аçа чулĕ ешĕл тĕме çине ӳксе шач! тутарах. ЧС. Унччен те пулмарĕ, аçа шач! тутарчĕ. Орау. Йĕкине пĕтĕрнĕ майĕпе сусне туртни те илтĕнет; сĕвемне çитерсен тата çиппине шач! тутарса тӳлет. || Подр. треску. КС. Вĕри шыв ятăм та, стакканĕ шачч анчах турĕ. Чертаг. Шач — çитсе ларать. Шачлат, издавать заук „шач“. КС. Пуртă турат куçне шачлатса касать. N. Çемçе тăн чăмăрккине шĕрене çумне персен, шачлатать. См. тачлат.