çĕçĕ - Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

Н.И. Ашмарин. Чăваш сăмахĕсен кĕнеки. Проф. Н.И. Ашмарин хатĕрленĕ 17 кĕнекерен тăракан чăваш сăмахĕсен пуххи.
Электронлӑ версине тума хутшӑннӑ: Алина Иванова, Михаил Саркӑмӑл, Николай Плотников, Иван Иванов, ...

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

çĕçĕ

(с’э̆з’э̆, с’ӧ̆з’ӧ̆), lignum directum, in earum aratri partium, quarum altera кашта, altera ама турат appellator, foramina infixum, eo consilio, ut eas inter se firmiter coniungat acieque sua ad vomerem spectante terrae glebas amoliatur. Имен. Çĕççи туртипе (lege: каштипе) ака-пуç туратне тытса тăрат та, тăпрана сирсе пырат. Тĕрен енĕ çивчĕ пулат; йывăç, ама туратпа кашта виттĕр янă. „Ножик“ — (вертикальный) кусок дерева, который соединяет между собой грядиль и левую ножку и своим острым ребром, обращенным в сторону сошника, раздвигает наседающую на него землю. Ножик пропущен через названные здесь части сабана насквозь. | Eodem nomine appellator cultri genus, in temonem nonnullorum aratrorum ante tabulam infixum, cuius mucro ad vomerern porrigitur. Также род резца, укрепленного в грядиле и спускающегося нижним концом отвесно, к лемеху; его имеют не все плути. Янгорч. Çĕçĕ (амапа кашта хушшинче, сула умĕнче). Ножик (между левою ножкою и грядилем, перед „сула“). Кумарк. „Ака çĕççи — ножик“. (Там же есть и ака шăрчĕ, помещенный ближе к переднему концу грядиля).