çăрхала
1.
идти иноходью
çăрхаласа чуп — бежать иноходью
çăрхала
2.
семенить, идти мелкими шажками, быстро перебирать ногами
çăрхалат
то же, что çăрхала
çăрхалаттар
понуд. от çăрхала
çăрхала
бежать рысью, иноходью (см. йурт).
190 стр.
çăркала
то же, что çăрхала. Шумш. Кăвак сорăх çăркалать.
çăрхала
бежать иноходью. Юрк., КС. СПВВ. Çăр, çăрха, иноходец; çăрхаласа чупать (иноходью). Лашм. † Кĕçĕн Çарăмсамăн, ай, леш енче хура кăтра çăрхисем çăрхалаççĕ. Ау ЗЗ9. † Çĕр çитмĕл сум париччен хура çăрха эпĕ илĕп: ир тухсан та çăрхалĕ, каç тухсан та çăрхалĕ. Бюрг. † Пĕчĕкçеççĕ лаша — шурă лаша, сăрт çамкине çитсен çăрхалат. Юрк. Лаши мĕскĕн, тепле начар пулсан та хытă сăптăрнăран, пуçне çăрхаласа чупа пуçлат. || Семенить. Альш. Курак, курак кураклат, хура çĕр çинче çăрхалат. Сред. Юм. Мĕн çăрхаласа çӳрен эс тек килĕрен килле. Ib. Ôттине те ôнта пĕлмес вит ôлă, çăрхаласа çиç отать; пăх-ха ĕнтĕ епле çăрхалать. N. † Çичĕ ютăн туй халăх ват йытă пек çăрхалать. Н. Лебеж. † Икĕ аллине сарса çăрхалать, ял вĕçĕнчен пăхса палларăм. Ст. Чек. Çăрхаласа пырат — вĕт-вĕт утса шырат, ташласа пырат.
çăрхалан
неупотр. возвр. ф. от çăрхала. СПВВ. Çăрас, çăрхалас, çăрхаланас.
çăрхалат
понуд. ф. от гл. çăрхала. Н. Карч. † Хурама пĕр пĕкĕ, хура лаша, çăрхалатса пулмаç çулпала.
Çавăн пекех пăхăр:
çăрттик çăрулми çăрха çăрхалă « çăрхала » çăрхалан çăрхаланчăк çăрхалат çăрхалаттар çăрхурт