вĕлтлет
1.
мелькать (при быстром движении),
появляться и исчезать из виду
çул хĕрринчи юпасем вĕлтлетсе юлаççĕ — вдоль дороги мелькают столбы (при быстрой езде)
вĕлтлет
2.
мелькать, мерцать, слабо светиться
аякра вут çути вĕлтлетет — вдали чуть мелькает огонек
вĕлтлет
3.
быстро возникать, появляться
пуçра савăнăçлă шухăш вĕлтлетрĕ — в голове мелькнула радостная мысль
вĕлтлеттер
то же, что вĕлтлет 1.
машина çумранах вĕлтлеттерсе иртрĕ — машина промчалась мимо нас
вĕлтлет
производить движения, обозначаемые м. вĕлт. Шел 30. Ăна хирĕç вĕлтлетсе пĕр хĕр сиксе тухать те. Ib. 70. Вĕлтлетсе тăрать. || Ушмыгнуть. Турх. Сăвăр сасса илтет те, пĕр пăхмасăр вĕлтлетет.
вĕлтлеттер
понуд. ф. от гл. вĕлтлет. || Быстро улепетнуть. Çутталла 49. Хавас тăван (кому охота) ыттисем те шкулалла ирех вĕлтлеттерчĕç.
мелькать
глаг. несов.
1. вĕлтлет, вĕлтлетсе ирт; в вагонном окне мелькают столбы вагон чӳречинчен юпасем вĕлтлетсе иртеççĕ
2. мĕлтлет, ялтлат, çуталса ил; вдали мелькают огоньки инçетре çутăсем мĕлтлетеççĕ
мелькать
несов. 1. (мерцать) йăлтăртат, çутал, йăлтлат; вдали мелькали огни инçетре çутăсем йăлтлатнă; 2. (появляться и исчезать) мĕлтлет, вĕлтлет (кăшт курăнса çухал); за окном вагона мелькали столбы вагон чӳречинчен юпасем вĕлтлетсе юлнă; 3. перен. (появляться в сознании) пуçа кил; у меня не раз уже мелькала догадка ман пуçа ку шухăш пĕрре çеç мар килнĕччĕ.
пестреть
несов. 1. (мелькать перед глазами) вĕлтлет, вĕлт-вĕлт ту, мĕкĕлтет; 2. чем, перен. йышлă (е нумай, туп-тулли) пул, тул; статья пестрит цитатами статьяра цитатăсем туп-тулли; 3. разг. (быть слишком пёстрым) чăп-чăпаррăн курăн.
Çавăн пекех пăхăр:
вĕлтĕртеттер вĕлтĕртетӳ вĕлтĕрти вĕлтĕрти-вĕлтĕр « вĕлтлет » вĕлтлеттер вĕлтрен вĕлтрен çиппи вĕлтрен пырши вĕлтренлĕх