виткĕч
1.
крыша, кровля
кабина виткĕчĕ лапчăннă — верх кабины помят
виткĕч
2.
крышка
витре виткĕчĕ — крышка ведра
виткĕч
3.
покрывало
кравате виткĕчпе витнĕ — кровать покрыта покрывалом
виткĕч
4. перен.
покров
каç виткĕчĕпе усă курса — под покровом ночи
виткĕч
5. перен.
опора, защита
заступник
витлĕх
то же, что виткĕч
крышка
сущ. жен.
витĕ, виткĕч, хупă; крышка чайника чейник витти; закрыть банки крышками банкăсене виткĕчпе хуп
покрышка
ж. 1. разг. (крышка) виткĕч, хупă, хупăлча, хупкăч; покрышка горшка чӳлмек хуппи; с покрышкой хупăлчаллă; без покрышки хупăсăр; 2. покрышка, витĕ; ◇ ни дна, ни покрышки çĕр çăттăр.
сусальный
прил. 1. виткĕч..; виткĕчлĕ; сусальное серебро виткĕч кĕмĕл; сусальные пряники виткĕчлĕ премĕк; 2. перен. ултавлă, чăн мар.
фартук
м. 1. саппун; 2. тех. виткĕч.
чадра
ж. чадра, виткĕч, пĕркенчĕк; сбросить чадру пĕркенчĕке хывса пăрах.
Çавăн пекех пăхăр:
витерӳ витерӳллĕ витерӳллĕн вити « виткĕч » виткĕчĕ витлĕх витле витлев витлевçĕ кайăк