йӳтет
донимать, надоедать, выводить из терпени
йӳтетсе çитер — вывести из терпения (окончательно)
йӳткет
то же, что йӳтет
йӳтет
надоедать, приставать, донимать. СЧЧ. Ун чухне ача-пăчасем пӳртре пурте : мана та мимĕр, мана та мимĕр! тесе, йӳтетеççĕ. Ч.С. Çапла вара тек йӳтетнĕрен (т. е. так как он все просил отвезти его в больницу) тетене пульнитсана леçсе хăварчĕ (отец). Сказки и пред. чув. 5. Виçĕ кунччен Чĕкеç кин ват карчăка йӳтетрĕ : апай, яр-ха хăнана! Ib. 4. Пуç çавăрмăш, çĕр çăтман, çитĕ çынна йӳтетме!
надоесть
глаг. сов., кому, с неопр.ф.
йăлăхтар, йӳтет, йĕрĕнтер, йăлăхтарса çитер; он мне надоел своими капризами вăл мана хăйен юнтармăшĕпе йăлăхтарса çитерчĕ
докучать
несов. кому, чем, разг. йăлăхтарса çитер, йӳтет, йĕрĕнтерсе çитер, тарăхтарса çитер, аптăратса çитер, чăрмантар; докучать просьбами ыйтусемпе йăлăхтарса çитер.
донять
сов. кого, чем, разг. йăлăхтарса çитер, аптăратса çитер, тарăхтарса çитер, хăшкат, йӳтет; донять просьбами ыйтусемпе тарăхтарса çитер; донимать по пустякам кирлĕ-кирлĕ маршăн йӳтет.
надоесть
сов. кому-чему, чем йăлăхтар, йĕрĕнтер, йӳтет, йăлăхтарса (е йĕрĕнтерсе, йӳтетсе) çитер; мне это дело надоело ку ĕç мана йăлăхтарчĕ.
пристать
сов. 1. к кому-чему и без доп. çыпçăн, çыпăç, лар, сырăн, сăр, сăрса ил; краска плохо пристала сăрă лайăх ларман; к платью пристала грязь кĕпене пылчăк çыпçăннă; 2. к кому, разг. (о болезни) ер, тив, çыпçăн, çаклан; пристал кашель ӳслĕк ернĕ; болезнь пристала чир çакланчĕ; 3. к кому-чему, разг. (обращаться с просьбами, надоедать) çулăх, çыпçăн, тапăн, йӳтет, хупла; к нему пристал какой-то человек ун çумне темле çын çыпăçнă; пристать с вопросами ыйту парса хупла; что ты пристал ко мне? мĕн эсĕ ман çума çулăхрăн?; 4. к чему и без доп. (причалить — о судах) пырса (е çитсе, килсе) чарăн (карап-кимĕ); 5. (примкнуть, присоединиться) ер, пырса ер, илен, ерсе пыр; корова пристала к чужому стаду ĕне ют кĕтĕве ернĕ; не пристало вам так говорить сире апла калани килĕшмест.
приступить
сов. 1. к чему пуçла, тытăн, пикен, пуçăн; приступить к тканью кăнăçтар; сразу же приступить к чему-л. çийĕнчех тытăн; приступить к работе ĕçе пуçăн; 2. к кому-чему, уст. (близко подойти) патне (е çывăхне) пыр, çывхар; 3. с чем, уст. (настойчиво обратиться) çыпçăн, тапăн, çулăх, йӳтет (пĕр-пĕр ыйтупа).
Çавăн пекех пăхăр:
йӳте йӳтелен йӳтеленкеле йӳтен « йӳтет » йӳтетмĕш йӳтке йӳткет йӳхреп йӳшкĕн