кашăр
подражание шороху
кашăр-кашăр — усил. от кашăр
капан ăшĕнче шăшисем кашăр-кашăр тăваççĕ — в стоге шуршат мыши
кăшăр
то же, что кашăр
кăшăр-кашăр
1.
подражание отрывистому шороху, шелесту
тĕмсем хушшинче кăшăр-кашăр туни илтĕнсе кайрĕ — в кустах послышался шорох
кăшăр-кашăр
2.
быстро, в один миг
кăшăр-кашăр тухса кай — быстро уйти
кăштăр-каштăр
то же, что кăшăр-кашăр
кăшăр-кашăр
(-к̚ажы̆р), подр. неодинаковому, более или менее резкому шуму. Орау. Хăш чухне: ак пăртак выртса канам-ха, тесе, выртатăн; çантах темскер кăшăр-кашăр тунă пек илтĕнет те, çывăрса кайимастăн та. Ib. Шăршисем урай хăмипе айалти хут маччи хăми хушшинче кăшăр-кашăр тăваççĕ; пĕтĕмпех пусмăрларĕç, мурсем!
кашăр
(кажы̆р), подр. сложному грубому шороху. СТИК. Сакайĕнчен темĕскере кашăр! сĕтĕрсе кăларчĕ. Ib. Сĕтеле кашăрр (-рр) хăй патнелле туртрĕ. («Звук кашăр, получаемый при этом, выражается подр. словом кашăр»). Сред. Юм. Мĕн пôр пиккине (= всё) пĕтĕмпех кашăр сăтрайса, илчĕ. Ib. Эп пире те елме (иначе: ейме, сĕтел çитти, скатерть), çинех яшка антарса парать, тесе, — ăсĕм пычĕç те, пирĕн ôмри елмене кашăр! сĕтĕрсе илчĕç кайрĕç. Ib. Кашăрр! тăвать. Ib. Ман çинчен сăкмана кашăрр! тутарса сĕтĕрсе илчĕ. Ск. и пред. Кашăр-кашăр пĕлĕте сĕртĕнет вăл тăррипе.
Çавăн пекех пăхăр:
кашăклăх кашăл кашăлтат кашăн « кашăр » кашăрка кашăркка кашăрккалан кашăртат кашăртаттар