лăнчăр-ланчăр
1. подр. —
о движении чего-л. неустойчивого, разболтанного,
о беспорядочном болтании, вихлянии
кивĕ тачка лăнчăр-ланчăр туса пырать — старая тачка скрипит и качается на ходу
лăнчăр-ланчăр
2.
разболтанный, расшатанный
вихляющий
лăнчăр-ланчăр пукан — расшатанный стул
лăнчăр-ланчăр утă — нетвердая походка
лăнчăрт
2.
то же, что лăнчăр 1.
лăнчăрт кукленсе антăм — у меня сразу подкосились ноги
лăнчăрт-ланчăрт
то же, что лăнчăр-ланчăр 1.
ленчĕр
то же, что ланчăр
лĕнчĕр
то же, что лăнчăр
лĕнчĕр-ленчĕр
то же, что лăнчăр-ланчăр
лăнчăр-ланчăр
(лан’џы̆р), подр. предмету, мотающемуся на разные лады. Орау. Аллине лăнчăр-ланчăрах хуçса пăрахни? Рука сломана совсем, так что мотается? N. Арки лăнчăр-ланчăр туса пырат. (Изорванный) подол (её женской рубахи) некрасиво болтается. || Подр. качаниям расхлябанной телеги. || Подр. шаткой походке больного теленка. См. МКП 158.
Çавăн пекех пăхăр:
лăнчăлă-карулă лăнчăлан лăнчăлат лăнчăр « лăнчăр-ланчăр » лăнчăркка лăнчăрт лăнчăрт-ланчăрт лăнчăртат лăнчăртаттар