латăрт
подражание короткому треску, скрипу, хрусту
кĕпе латăрт çурăлса кайрĕ — рубашка с треском порвалась
ура сыппи латăртах турĕ — в щиколотке так и хрустнуло
латăрт-латăрт — усил. от латăрт
латăрт-латăрт чăмла — жевать с хрустом
лăтăрт
то же, что латăрт
латăрт
подр. сильному оборванному хрусту. Альш. Арпус латăртлатăрт! турĕ те, çурăлчĕ карĕ (сильный хруст). См. лăтăрт. КС. Ытла йăвăр йăтрăм та, пилĕк латăртах турĕ. Ib. Пашалуне латăрт! пусса çыртрĕ („звука нет“). Сред. Юм. Ора айне кашăк аври кĕнĕ те: латăрт! (или: лы̃ды̃рд) туса хуçăлчĕ. („Звук получаемый при раздавливании черена ложки“). В др. гов. в последнем случае скажут иначе. Г. И. Комиссаров. Кашăк çине посрăм та, шатăрт! (удар. в конце, если действие более продолжительно) туса хоçăлчĕ. || Подр. треску сломленного дерева. Череп. || Подр. crepitui ventris. КС. Сред. Юм. Латăрт! (удар. на „а“) тутарчĕ. См. латарт.
лăтăрт-латăрт
(-ы̆-), подр. неодинаковому отрывистому хрустенью снега в теплую погоду. СТИК. Ăшă юр ура айĕнче лăтăрт-латăрт! туса пырат.
Çавăн пекех пăхăр:
латă латăлă латăн латăр « латăрт » латăртат латăртаттар латак латака латакай