муртăх
то же, что мăртăх I.
мăртăх
(мы̆рды̆х), делаться хрупким. Зап. ВНО. Мăртăхать (говорят про дерево, когда оно постепенно, очень медленно гниет). || Чувствовать недомогание (гов. про стариков и старух). Шорк. Пирĕн ваттисем мăртахаççĕ-ха. || Сердиться. СТИК. Мăртăхса çӳрет, (дуется, сердится). СПВВ. ЕС. Мăртăхнă = çиленнĕ (çын).
ветшать
глаг. несов. (син. дряхлеть)
кивел, кавсăл, çĕршĕн, мăртăх; строения ветшают хуралтăсем çĕршĕнеççĕ
гнить
глаг. несов. (син. разлагаться)
çĕр, пăнтăх, мăртăх; лук нынче гниёт кăçал сухан çĕрет ♦ Рыба гниёт с головы посл. Пулă пуçĕнчен çĕрме пуçлать
залежаться
сов. разг. 1. (долго пролежать) вăрах вырт, выртсах кай; больной долго залежался чирлĕ çын вăрах выртнă; 2. (быть неходким) ытлашши выртса кивел, кивелсе кай; мăртăх; товар залежался тавар выртса кивелнĕ.
истлеть
сов. 1. (сгнить) çĕр, мăртăх, кавсăл; труп истлел виле çĕрсе пĕтнĕ; истлеть от долгого хранения нумай выртса касăл; 2. (тлея сгореть) шăранса пĕт, кĕл пул; угли истлели кăвар шăранса кĕл пулнă.
коснеть
несов. 1. в чём хыт, пăнтăх, мăртăх, çĕрĕш; коснеть в невежестве тĕттĕмлĕхре пăнтăх; 2. (становиться негибким — о языке) хыт, кăнттамлан, çыхлан; язык коснеет чĕлхе çыхланать.
Çавăн пекех пăхăр:
мăрт-март мăртăк мăртăк-мартăк мăртăклăх « мăртăх » мăртаса Мăртимян мăртлат мăртлаткала Мăрттьăк