мĕкĕлтет
1.
мелькать
мельтешить прост.
аякра вут куçĕ мĕкĕлтетет — вдали мелькает огонек
мĕкĕлтет
2.
двигаться с трудом, брести
ковылять разг.
çул тăрăх пĕр старик мĕкĕлтетсе пырать — по дороге бредет какой-то старик
мĕкĕлтет
3.
лепетать, лопотать (о ребенке)
мĕкĕлтеттер
то же, что мĕкĕлтет 2.
мĕкĕлтет
помять, вогнуть, выгнуть. Сред. Юм. Витрене мĕкĕлтетнĕ. Витрене ӳкерсе кăçтан та пôлса лакăмлатнă полсан калаççĕ.
мĕкĕлтет
рябить, мельтешить, мелькать. Тюрл. Мĕкĕлтетет (в глазах как будто что-то есть, катается.). Сред. Юм. Куçа те çӳп кĕнĕ тем, пĕрехмай мĕкĕлтетет хăй. Ib. Чут мĕкĕлтетет. (Аякран пăртак çиç кôрăнса пырать, тессине калаççĕ). Изамб. Т. Унта такам мĕкĕлтетет (мельтешит, мелькает). Ст. Чек. Пулă вилес патне çитнĕ, кăш-кăна мĕкĕлтетет (движется). N. Алăри ача мĕкĕлтетсе пырать (çавăтса утса пырать; о движении маленького человека). Ала 55. Чупса пырса пăхрăм, пăхрăм эпĕ калах çав шăтăкран, куратăп эпĕ: темĕскер мĕкĕлтетсе кĕлет патнелле пырать. Çутт. 62. Темскер мекĕлтетнине кура тинкеререх пăхрăм та, шапасем иккенне тин уйăрса илтĕмĕр. Сред. Юм. Мĕкĕлтетсе карĕ (ребенок). Пĕчик ачасĕм ӳпеленме хытланкаласа, малалла тем чôл тапаланса та каяймасан, калаççĕ. || Лепетать. Сред. Юм. Мĕкĕлтетет (лепечет, маленький ребенок).
пестреть
несов. 1. (мелькать перед глазами) вĕлтлет, вĕлт-вĕлт ту, мĕкĕлтет; 2. чем, перен. йышлă (е нумай, туп-тулли) пул, тул; статья пестрит цитатами статьяра цитатăсем туп-тулли; 3. разг. (быть слишком пёстрым) чăп-чăпаррăн курăн.
рябить
несов. 1. что шатралат, мăкăльтет, мĕкĕлтет; 2. безл. шар, алчăра, чалтăрка; у меня рябит в глазах ман куç шарса кайрĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
мĕкĕл-мекĕл мĕкĕлт мĕкĕлтек мĕкĕлтен « мĕкĕлтет » мĕкĕлтеттер мĕкĕлти мĕкĕр мĕкĕрекен упăте мĕкĕреш