мăльт
то же, что мĕлт
мĕлт
1. подр. —
о быстром мелькании
мĕлт ту — промелькнуть
мĕлт
2. подр. —
о мигании, моргании
мĕлт-мĕлт — усил. от мĕлт
куçĕсене мĕлт-мĕлт тутарать — он часто моргает
мĕлт
(мэ̆лт), подр. быстрому мельканию и исчезновению. Сред. Юм. Мĕлт турĕ. Промелькнул. Ib. Чӳрече умĕнчен такам мĕлт! иртсе кайрĕ.
мĕлт-мĕлт
подр. повторяющемуся мельканию. Ст. Чек. Сред. Юм. Армансем пит авраççĕ пôлас, çôначчи вĕçĕсем мĕлт-мĕлт çиç тăваççĕ. Шел. II. 26. Тутисемпе мĕлт-мĕлт-мĕлт! тем сăмахсем калаççĕ. || Подр. миганию. N. Куçне мĕлт-мĕлт (или: мăч-мăч) хупат.
промелькнуть
сов. 1. курăн, курăнса кай, йăлтлат, мĕлт ту, вĕлтлетсе иртсе кай; 2. перен. кăшт палăр (е сисĕн), палăрнă (е сисĕннĕ) пек пул; в его словах промелькнула ирония вăл каланинче тăрăхлани сисĕнчĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
мĕлкев мĕлкелен мĕлкеллĕ мĕлле « мĕлт » мĕлт-мĕлт мĕлтĕр мĕлтĕртет мĕлтлет мĕлхе