мухмăрла
I.
с похмелья
вăл паян мухмăрларах — он сегодня под мухой
мухмăрла
II. глаг.
1.
находиться в состоянии похмелья
страдать с похмелья
мухмăрла
2.
хмелеть, пьянеть
вăл кăшт ĕçсенех мухмăрлать — он быстро хмелеет
мухмăрлă
то же, что мухмăрла I.
çĕпре тăрри
çĕпре тăри, остаток пива в бочке. ЙФН. Ытах типсе вилесрен (чтобы они от жажды не умерли), çĕпре тăрри парса хăвартăмăр (= çĕпререн тăрăлнă шыв). Актай. Ах, мохмăр, вилес полат! Çĕпре тăри пор-и? Кан. Мухмăрла çынна çĕпре тăрри шăварнă пек.
кичен
то же, что кичем. СПВВ. НН. Кичен — вăтаннă пек пулни. Тайба. Т. Кичен, скучно. N. Адама малашне пĕччен пурăнма пит кичен пулмăлла пулнă. Ст. Чек. Кичен — намăс, конфузно, стыдно, неловко. Ib. Салтăн. — Кай, кĕместĕп, арçынсем инçе мар, кичен. (О купаньи). Ib. Пӳрте пĕччен юлакан: кичен, тет («чувство неловкости, страха»). О сохр. здор. Ĕçсĕр пурăнма этем е кичен те, аван та мар. НАК. Тепĕр кунне вара ытах кичен: килте вут хутса çунтаракан та, апат пĕçерекен те — никам та çук, пурте: мухмăрла пуç ыратать, тесе выртаççĕ. Тюрл. Кичен пек полтăм (стало обидно). Моркар. Кичен çеç полтăм.
мухмăрла
с похмелья. НАК. Юлташ патне каяс, юлташăн ашшĕ-амăшĕсем те мухмăрла выртаççĕ.
мухмăрла
хмелеть. N. Мухмăрларăм = мухмăрпа аптăрарăм. Перев. Эпĕ шыв ĕçрĕм-ĕçрĕм те, мухмăрларăм; киле таврăнтăм та, юрă юрлама тытăнтăм. Бел. Гора. † Мухмăрларăм шӳрпесĕр, сиве шăнтăм кĕрĕксĕр. Тим. † Турат куççи куркисем, пуç пурни пек черккисем (scr. чĕрнисем), мухмăрларăм эрехсĕр. || N. Выльăх ыраш çисе кӳпĕнсен, кайран мухмăрлать (заболевает, как бы хмелеет).
Çавăн пекех пăхăр:
мухмăр уç мухмăр шӳрпи мухмăр-сухмăр мухмăрлă « мухмăрла » мухмăрлат мухмур мухоловка мухомор мухортый