латака
1.
низкорослый, коренастый, плотный
латака пӳллĕ çын — человек плотного сложения
пӳллĕ
1.
имеющий какой-л. рост
срослый
вăтам пӳллĕ çын — человек среднего роста
лутра пӳллĕ — низкорослый
тăлпан пӳллĕ — коренастый
яштака пӳллĕ — стройный
йăрăс пӳллĕ — стройный
пӳллĕ
2.
рослый, высокий
статный, стройный
пӳллĕ каччă — рослый парень
пӳллĕ хĕр — статная девушка
Лутра инке сак çинче, пӳллĕ инке ту çинче. (Кăвакалпа чăхă). — загадка Низенькая сношенька на нарах, а стройная сношенька на горе. (Утка и курица).
пӳ-силлĕ
то же, что пӳллĕ
яштак пӳ-силлĕ хĕр — стройная девушка
çинçе
II.
1.
тонкий
çинçе кантра — тонкая веревка, бечевка
çинçе пилĕк — тонкая талия
çинçе пӳллĕ хĕр — девушка с тонким станом
çинçе хĕлĕх — тонкая струна
Çип çинçе пултăр, калаçу карă пултăр. — погов. Пряжа пусть будет тонкая, беседа пусть будет крепкая (букв. туго свитая).
пӳллĕ-силлĕ
то же, что пӳлĕ-силĕ. Синьял. Вăл çинче пӳллĕ-силлĕ. Она имеет стройный стан.
латака
(ладага), низенький, пузатый и плотный (о челов., реже о других предметах). Хорачка. КС. Латака йывăç, низенькое дерево с широкою кроною. Орау. Латака йăмра, низенькая ветла с тупою вершинкою, из которой растут более или менее густые ветви. Сред. Юм. Пит латака çын, человек низенького роста. Кан. Харсăр та хăюллă, латака пӳллĕ, сарлака кутлă, тăррийĕ çӳллĕ. Ст. Чек. Латака, низкорослый человек (презрит. назв.).
плотный
прил., плотно нареч.
1. тачă, питĕ, çăтă, çăра; плотный холст çăтă пир; дверь плотно закрыта алăка тачă хупса лартнă
2. (син. густой) йăвă, йышлă; плотно посадить капусту купăстана йăвă ларт
3. (син. коренастый) кĕрнеклĕ, патвар, тапчам; человек плотного сложения тапчам ӳт-пӳллĕ çын ♦ плотно поесть тăраниччен çи, апат çисе тултар
рост
сущ.муж., множ. роста
1. ӳсӳ, ӳсĕм; ӳсни; трава пошла в рост курăк ӳссе пырать
2. аталану, ӳсĕм, вăйлану; аталанни, ӳсни, вăйланни; творческий рост пултарулăх аталанни
3. пӳ, кĕлетке, хапа; человек низкого роста лутра пӳллĕ çын; встать во весь рост яшт тӳрленсе тăр
высокий
1. çӳллĕ, вăрăм пӳллĕ, пысăк; 2. чаплă, пысăк; высокий гость чаплă (хăклă) хăна. 3. çинçе; высокий голос çинçе сасă.
малорослый
прил. лутра, кĕске пӳллĕ.
низкорослый
прил. лутра пӳллĕ, кутамаç, çутам, лутака; низкорослое дерево лутака йывăç.
рослый
прил. вăрăм пӳллĕ, пӳллĕ, вăрăм, çӳллĕ, хапаллă, чăсланкă; рослый мальчик хапаллă ача; рослые травы разг. çӳллĕ курăк.
рост
м. 1. (процесс) ӳсĕм, çитĕну, ӳсни, çитĕнни; 2. (развитие) ӳсĕм; творческий рост поэта поэтăн творчество ӳсĕмĕ; 3. пӳ, пĕв; высокого роста вăрăм пӳллĕ; ◇ во весь рост 1) (выпрямившись) тӳрленсе; 2) (целиком) тăрса; портрет во весь рост тăрса ӳкерттернĕ портрет; в рост усламла, процентла; по росту (впору) юракан, шăп та шай.
сувойка
сувойка — vorticella [инфузори йăхĕнчи шывра пурăнакан чечек евĕрлĕ ансат пӳллĕ чĕрчун]
Çавăн пекех пăхăр:
пӳленке Пӳлер Пӳлер-кӳлĕ пӳлеш « пӳллĕ » пӳллĕ-силлĕ пӳлле пӳлмe пӳлме пӳлмек