шăртлан
II.
злиться, сердиться, раздражаться
вăл час шăртланакан çын — он раздражительный, нервный человек
шăртланса кай — рассердиться, разозлиться, обозлиться
тарăх
2.
возмущаться, негодовать
чунтан тарăхать — он возмущается всей душой
тарăхса вăрç — возмущенно ругаться, громко негодовать
тарăхса кай — 1) сильно рассердиться, разозлиться 2) возмущаться, негодовать
тарăхса питле — гневно обличать
çатăртат
(-дат), трещать. КС. N. Пăшал сасси çап хуçнă пек çатăртатса анчах тăрать. КС. Чăрăш хăййи çатăртатса çунать (горит с треском). Кан. Тытăнчĕ мĕкĕрсе кĕрлеме, тытăнчĕ кашласа кĕмсĕртетме, тытăнчĕ çатăртатса шапăртатма. Собр. Чăкăртать те хăпартать, çатан карта çатăртатать. Орау. Насусĕ лайăх пулмалла, пит хытă çатăртатать. Якейк. Пошарта насвос пыршинчен тохнă шу сасси çатăртатни итла та хытă илтĕнет. Кан. Çтенасем çурăлни, штукатуркăсем сирпĕнни çатартатса тăрать. Сунт. Ун айĕнчи çатрака пек çатăртатакан хăмăллă кĕлтесем хуçăлса юлчĕç. Сред. Юм. Çатăртатса ларать: ӳсеймен йывăçа калаççĕ. Ib. Пит хĕру кон вырнă тырă пуçĕ çатăртатса типет. Сжатые в очень жаркий день колосья сохнут, издавая особый треск. || Шипеть (при кисленье). Сред. Юм. Тôрăх хай тĕллĕн çатăртатса юçсе ларать. || Шипеть (о масле). Сред. Юм. Икерчĕ пĕçернĕ чôхне çатма тĕпне çу çĕрсен, çатăртатать. || Скрипеть. Сред. Юм. Пысăк перôпа хôт çине çырсан, перо çатăртатса çырать. || Шелестеть (о шелке). См. шаль. || Свербить, зудить. Сред. Юм. Ăшă шатри, тарласан, çатăртатса ыратать. КС. Тар (пот) кĕрсен, куç çатăртатать („ест“). || Вспылить, наговорить сгоряча, рассердиться. Орау. Ярмушки ĕлĕк, кăшт кулмалларах самах каласанах, ятлаçса, çатăртатса каятьчĕ. Ib. Çук япалашăнах çатăртатса каять, пулать те кам этем? (сердится). Сред. Юм. Эсĕ ôн сăмахне ан пăх, олă пôшачи хăй тĕллĕн çатăртатса çӳретĕр.
çилентерттер
заставить рассердиться, разгневаться, озлобиться. N. Çавна пĕле-тăра тархашшăн мана кăлăхах асаплантарса хăна ху ан çилентерттер.
тăртлат
издавать звук „тăрт“. || В перен. см. рассердиться. N. Тăртлат = юнтар, кăмăлсăр пул. ГТТ. Тăртлатса çӳрет, сердится?
ощетиниться
сов. 1. (поднять торчком щетину и т. п.) шăрт (е тĕк) тăрат; 2. (подняться торчком — о щетине и т. п.) чанк тăр, шăртлан; 3. на кого, перен. разг. (рассердиться) шăртлан, çиллен, çилленсе кай.
раздражиться
сов. 1. (рассердиться) вĕрилен, вĕчĕрхен, çĕтĕл, çиллен; 2. физиол. вĕчĕлтет, хĕрел, тăртан; кожа раздражилась ӳт-тир тăртаннă.
расходиться
сов. разг. 1. (начать много ходить) нумай çӳреме тытăн, час-час çӳре пуçла; 2. (втянуться в ходьбу) утма хăнăхса çит, утма юрат; 3. перен. (рассердиться) çилленсе (е тарăхса) кай.
Шăртне тăрат
Шăртне (шăрчĕсене) тăрат ощетиниваться / ощетиниться, сердиться / рассердиться, злиться / разозлиться, обозлиться.
Тăшмансем пире пур енчен те шăртне тăратса хăратма пăхаççĕ. Ю. Званацкий. Анчах ку тăшман куян чунлă мар. Тăратать шăртне, тигр пек хаяр, çаврăнать те — шăл шатăртаттарать, Хытăрах çыртма çăварне карать. С. Шавли. Çурхи хĕвел çу пек шăраннăçем Юр кĕрчĕсен ай-ай вилес килмест: Шăрчĕсене тăратнă, ав, вĕсем Хир сыснисем пек Сивĕ те çиллес. Ю. Семенов.
Çавăн пекех пăхăр:
расселина расселить расселиться рассердить « рассердиться. » рассесться рассеяние рассеянный рассеять рассеяться