тăсăк
1.
то же, что тăсланкă 1, 2.
тăсланкă
1.
вытянутый в длину, длинный
тăсланкă кĕленче — высокая бутылка
тăсланкă çăрттан — длинная щука
тăсланкă
2. разг.
верзила, дылда
тăсланкă
долговязый
длинноногий
тăсланкă çын — долговязый человек
тăсланкă
3. бран.
бездельник, лоботряс
тăсланчăк
диал.
1.
то же, что тăсланкă 1.
тăсланкă
(ты̆слаҥгы̆), долговязый. Ст. Чек. Изамб. Т. Тăсланкă, длинный; шатуга (тасăлса çӳрет урам тăрăх). СПВВ. ФИ. Тăсланкă — вăрăм çын. Сред. Юм. Тăсланкă называют человека высокого роста, бездельно шляющегося. Изамб. Т. Ав Питюк тăсланки (Пидюков оболтус), вунсакăр çулта суха-пуç тыта пуçланă та, лашине пăртак çеç çухатман.
цапля
сущ.жен., множ. цапли
чарлан (тăсланкă кĕлеткеллĕ шурлăх кайăкĕ); гнездо цапли чарлан йăви
верзила
м. и ж. разг. тăсланкă, тăсмак, тăрнаккай.
длинный
прил. вăрăм, тăрнаккай, тăсланкă; длинные волны вăрăм хумсем; ◇ длинный язык чĕлхи вăрăм çын, ытлашши калаçма юратакан.
долговязый
прил. разг. тăсланкă, тăсăк, чăсмак, вăрăмкка; долговязый парень тăсланкă каччă.
каланча
ж. 1. каланча (пушар вышки); 2. разг. шутл. тăрнаккай, тăсланкă, хăмла шăччи (çын çинчен).
разгильдяй
м. разг. путсĕр этем, тăсланкă, тăрлавсăр çын.
Хуп турттар
Хуп турттар [турт] задавать / задать храповицкого [храпака], дрыхнуть; син.: ыйха ил.
Тек тӳшек çийĕнче пилĕксем ыриччен Харлатса хуп туртать харам пыр. А. Лукин. Ак ваттисен ушкăнне алманчă тарçи тăсланкă Элентей çитсе выртрĕ те, чаппанĕпе пĕркенсе, никама пĕр сăмах чĕнмесĕр «хуп турттарма» тытăнчĕ. К. Турхан.
Çавăн пекех пăхăр:
тăскала тăскалан тăслак тăсланк « тăсланкă » тăсланчăк тăслать тăсмак тăсмака тăсмаклан