тăхçа
1.
насека
клевец, клевач (молоток для насекания жернова)
тăхçа
2.
тупой, зазубрившийся
тăхçа пуртă — зазубрившийся топор
насейка
диал.
то же, что тăхçа
тăхçа
(тŏхс’а), насека (инструмент, которым куют жернова). Козм. Тăхçа е мăлоток, насека каменщиков. Мочеи, Якейк. Тăхçа — чул тăхмалли. См. тăкçа.
тăхча
(тŏхча’), то же, что тăхçа(насека), арман чулĕ тăхмалли.
тăкçа
(ты̆кс’а), i. q. тăхçа. Череп, Б. Араб.
тăхçа
(тŏхс’а), malleolus ferreus, utroque capite in aciem (sed non in. mucronen) fastigato, quo molarum incisuras faciendi causa utuntur. Насека, которой куют камень. Якейк. Ходар., Торх. П. И. Орлов. Тăхçа (82) икĕ тĕрлĕ пулать: а) репчик, в) тăхçа. Насека бывает двух родов: а) репчик, в) тăхçа.
тăхча
(тŏхч’а), i. q. тăхçа. V. тăх in Thesauro.
мăлоток
(мы̆лодок), молоток; насечка у каменщиков. Козм. См. тăхçа.
тăхçа
1. «инструмент, которым куют (насекают) жернов ; 2. «тупой», «зазубрившийся» (о топоре). От măx «ковать», «насекать» (жернов).
Çавăн пекех пăхăр:
тăхăрсăмăр тăхăрсăр тăхăршар тăхăршарăн « тăхçа » тăхçала тăхçалан тăха тăха йĕппи тăхала