тумра
(тумра), балалайка. СПВВ. Тумра = тăмра. N. † Çак ялăн укалчине тыттарар-и тумра хĕлĕхпе. Утăм 27. Çанталăк та паян çĕнĕ тумра, ашкăнмасть сивĕ çил паян кун; аякри вăрман халĕ ман умра: ытла та савăнат çамрăк чун.
чантлаттар
понуд. ф. от гл. чантлат. Завражн. Ĕлĕк вĕсем шăпăр калатчĕç, халĕ тумра хол хошшине хорса, ял тăрăх чантлаттарса çӳреççĕ. Сĕт-к. Чотайсене чантлаттар, Коснарсене натлаттар. (Çивĕч сăмах. Шутка).
тăмра
, тумра «балалайка»; алт. В, ойр. томра «балалайка (двухструнная)»; кирг., узб. С домбра, тат., узб. думбра, башк. думбыра, уйг., ног., тув., хак. домра, казах. дом-быра «домра», «струнный щипковый музыкальный инструмент с круглым кузовом»; ср. монг. домбор «домра», «балалайка». Будагов производит это слово от персидских домба «курдюк» и бӓрре «ягнёнок»; следовательно, домбра = «овечий курдюк» (1, 567) (?); может быть, звукоподражательное (?).
тумра
(тăмра)
балалайка
тăмра
см. тумра
Çавăн пекех пăхăр:
тумлантар тумлат тумлаттар Тумма « тумра » тумсăр тумтир тумтир кĕви тумтирлĕ тумха