хăвăрăл
(хăврăл)
хăвăрăл
1.
впадать, западать, становиться впалым, вваливаться, вдаваться внутрь
хăвăрăлнă пит — впалые щеки
хăвăрăл
2.
худеть, становиться худым, тощим
хăвăрăлса кай — отощать, исхудать
хăврăл
см. хăвăрăл
хăвăрăл
◊
хăвăрăлса çун — сильно горевать, страдать
хăвăрăл
исхудать. СТИК. Хăвăрăлса кайнă. Оттощал. СПВВ. Хăвăрăлса кĕчĕ, исхудал, втянулся. Ст. Чек. Унăн лаши чистă хăвăрăлнă (начарланнă). Юрк. Ăшăм çунса хăй вăрăлса çунать (тоска, беспокоит).
хăвăрăл
«сильно исхудать», «отощать», «иссохнуть»; тефс. XII-XIII вв. кӓврӓ «слабеть»; азерб. гыврыл «свёртываться», «съёживаться», «корчиться»; казах., куырыл страд, от куыр, у Ильминского кувыр, кирг. куурул, к. калп. кууырыл «съёживаться», «сжиматься», «усыхать»; тур. каврук «иссохший», «чахлый», к. калп. куур «жарить»; см. хăр.
Çавăн пекех пăхăр:
хăвăллат хăвăн хăвăр хăвăр тĕллĕн « хăвăрăл » хăвăрăлтар хăвăрăн хăвăра хăвăр хăвăрт хăвăртлăх