хăй
III.
то же, что хăйăк II.
хăйăк
I.
1.
лоскут, кусок ткани
клин
хăйăксенчен çĕленĕ утиял — одеяло из лоскутьев
хăйăк
2. диал.
щепа, щепка
хăйăк
II.
подражание прерывистому свистящему дыханию, напр. у людей с больными легкими
хăйăк-хăйăк — усил. от хăйăк II.
хăйăк-хăйăк сывла — дышать с присвистом
хăйăк
(хы̆йы̆к), расщепка. СПВВ. † Тăват чӳрече кастартăм, пĕринчен хăйăк тухайрĕ. || Косо. СПВВ. Маттур хĕрсем хăйăк пăхаççĕ, сарă мăйăх сăрса тухнă чух. || Клин. Изамб. Т. Тумтирĕн хăйăкĕ пулать. Пухтел. Хăйăк кӳртсе лартнă. Вставлен клин в одежду.
хăйăк
звукоподраж.
хăйăклат
издавать звук хăйăк.
Çавăн пекех пăхăр:
хăй-хай хăйă хăйă сăмси хăйă шăрпăкĕ « хăйăк » хăйăклат хăйăл хăйăлăх хăйăлтăк хăйăлтар