харăлтат
1.
рычать, издавать рык
йытăсем харăлтатаççĕ — собаки рычат
харăлтат
2.
хрипеть
харăлтатса калаç — говорить хриплым голосом
харăлтат
3.
храпеть
харăлтатса çывăр — храпеть во сне
харăлтаттар
то же, что харăлтат 2, 3.
харкăлтат
то же, что харăлтат 2, 3.
харăлтат
рычать. Толст. Унтан сиксе тăчĕ те, харăлтата пуçларĕ (собака). Шел. 29. Арăслансем ахăрса, харăлтатса тăраççĕ. Баран. 127. Хăйне пит хĕн килес пулсан, тилĕ харăлтатать, улашать (воет). || Хрипеть. Хурамал. См. ăнтăраш. || Храпеть. Хĕн-хур. Пӳртре пурте: куккăшĕ те, йинкĕшĕ те, ачисем те вĕсенĕн харăлтатса çывăрнă.
харăлтаттар
понуд. ф. от харăлтат. || Храпеть отрывисто. Ст. Чек. Харăлтаттарса çывăрат.
скрипеть
несов. 1. чĕриклет, лăчăртат, качăртат; чĕриклеттер, лăчăртаттар, кăчăртаттар; снег скрипит под ногами ура айĕнче юр чĕриклетет; 2. чем качăртаттар, шатăртаттар; скрипеть зубами шăлсене качăртаттар; 3. (издавать скрипучие звуки) карăклат, авăт, чăрăлтат; коростель скрипит карăш карăклатать; 4. разг. (говорить скрипучим голосом) харăлтат, хăрăлтат; 5. перен. шутл. (с трудом жить) пурăнкала (аран-аран), кăлтăртат.
Çавăн пекех пăхăр:
хар хар вути харă пĕрĕ харăл « харăлтат » харăлтаттар харăлти харăс харăс шăраç харăсăн