хыçалан
1.
чесаться
почесываться разг.
сысна хыçалансан йĕпе пулать, теççĕ — свинья почесывается — к дождю (народная примета)
хыçалан
2.
тереться обо что-л.
хыçалан
3.
зудеть, чесаться
çурăм хыçаланать — спина чешется
хышалан
то же, что хыçалан
хыçалан
(хыз’алан), чесаться. Альш. Сысна юпа çумне пырса хыçаланать (чешется). N. Вăталăххи кăрчанкăллă, тет те, çавăнпа пĕрмай хыçаланса çӳрет, тет. Собр. Сысна хыçалансассăн йĕпе пулать, теççĕ. Сред. Юм. Кĕçĕтсе пĕрмай хыçакан çынна хыçаланать, теççĕ. Скотолеч. 16. Кăрчанкă ернĕ лаша ăçта пынă унта хыçаланса çӳрет. КС. Хыçалан, хыçкалан, чесаться рукой или чем-либо (о человеке). См. хышкалан. || Тереться. Юрк. Кăмакасем çумĕнче хыçаланса çӳретĕн, эсĕ шăнмастăн пулĕ-çке? Ib. Пĕр ачи юлхав япала, нимĕн тумасăр, пĕр ĕçсĕр аптăраса, кăмакасем умĕнче çав сысна пек хыçаланса çӳрет.
чесаться
, -шусь несов., почесаться (к 1 знач.) сов. 1. кĕçĕт, хыçалан; 2. тураса якат (пуçна).
почёсываться
несов. разг. хыçкалан, хыçалан.
чесаться
несов. 1. хыçалан, хышалан; собака чешется йытă хыçаланать; 2. (зудеть) кĕçĕт; нос чешется сăмса кĕçĕтет; ◇ руки чешутся см. рука; язык чешется см. язык.
Çавăн пекех пăхăр:
хыçа-хыçăн хыçал хыçала хыçалалла « хыçалан » хыçаллараххи хыçалта хыçалтан хыçалтараххăн хыçалти