чĕвĕлтет
1.
щебетать, чирикать, пищать (о птицах)
кайăксем чĕвĕлтетме пуçларĕç — защебетали птицы
чĕвĕлтет
2.
лепетать
чĕвĕлтеттер
понуд. от чĕвĕлтет
чĕвиклет
то же, что чĕвĕлтет 1.
чĕвĕлтет
щебетать, чирикать, чиликать.
щебетать
глаг. несов.
чĕвĕлтет; птицы щебечут кайăксем чĕвĕлтетеççĕ
чирикать
несов., чирикнуть однокр. чĕвĕлтет, чĕвиклет, чĕриклет, чарăлтат.
лепетать
несов. 1. (говорить неясно — о детях) чĕвĕлтет, пакăлтат; 2. (бормотать) мăкăртат; 3. перен. шăпăлтат; шăнкăртат.
соловей
м. шăпчăк; ◇ петь (или заливаться, разливаться) соловьём шăпчăк пек шăрантар, чĕкеç пек чĕвĕлтет (хĕрсе кайса калаç).
чиликать
несов. разг. чĕвĕлтет (кайăк-кĕшĕк).
чирикать
несов. чĕвĕлтет, чĕриклет, чăрăклат, чиликлет.
щебетать
несов. 1. чĕвĕлтет (кайăк); 2. перен. разг. чĕвĕлтет, шăкăлтатса калаç (ача-пăча, хĕрарĕмсем).
Çавăн пекех пăхăр:
чĕвĕ чĕвĕл чĕвĕл ту чĕвĕл-чĕвĕл « чĕвĕлтет » чĕвĕлтеттер чĕвĕлтетӳ чĕвĕлти чĕвĕн чĕвв