1.
месить, замешивать
чуста çăр — месить тесто
чустана сĕтпе çăр — замесить тесто на молоке
тăм çăр — месить глину
раствор çăрса хатĕрле — замесить раствор
бетон çăратмăш — бетономешалка
пылчăкпа хутăш çăр — перен. смешать с грязью, втоптать в грязь
Явман кантра, çăрман чуста, çупман кукăль. (Пăрçа). — загадка Не витая веревка, не замешанное тесто, не слепленый пирок. (Горох).
2.
месить грязь, брести по грязи
пылчăк çăрса çӳре — месить грязь, брести по грязи
подр. дребезжанню. Чăв. к. Çăрлă-çăрлă кĕленче çăр! çăр! карĕ-çке.
неизв. сл. Отсюда: çăр кăмпи.
(с’ŏр, с’ы̆р), месить. Аттик. Тата çупа çăрса, виçĕ пашалу, пăтă пиçеччĕн пĕçерсе хурать. Орау. Чуста (пресное тесто для лепешек, а кислое — кăвас) çăрмалла-ха ман. N. Асанне кăмака хутрĕ, анне кукăльлăхсем (на пирог) çăрчĕ. Юрк. Çĕркĕ (накануне) çăрса лартнă чустасенчен çатма çимĕçĕсем пĕçерме тытăнаççĕ. || „Месить“ (грязь). Ст. Чек. Ку пылчăка çăрса кайма, как (итти) в такую грязь. Слеп. Лаша лапра (грязь) çăрса çӳрет (или: лапра çăрăлтарса çӳрет). || Есть. Чăв. й. пур. З2°. Ĕнтĕ пирĕн çăрмалли пулчĕ, тата сыпмалли епле тăвар. || Dersere, futuere. Орау. Тĕрмешсен-тĕрмешсен (повозившись, сum puella), тытăнчĕ çăрма.
Çавăн пекех пăхăр:
çăпатана тавăрни çăпи-çăпи Çăпрук Çăпрукка « çăр » çăр кăмпи çăр пу çăр тавраш туни çăр-çар Çăр-шыв кĕтен