1.
дрожжи
дрожжевой
апат çĕпри — пищевые дрожжи
сăра çĕпри — пивные дрожжи
типĕ çĕпре — сухие дрожжи
çĕпре тăрри — остатки пива на дне бочки
çĕпре цехĕ — дрожжевой цех
выльăх апатне çĕпрепе йӳçĕтни — дрожжевание кормов
2.
гуща, осадок (при брожении)
çĕпри анчах юлнă — осталась одна гуща
◊
çĕпре амăшĕ — галька, камень-голыш
дрожжи.
192 стр.
(с’э̆прэ, в Тюрл. с’ӧ̆прэ), дрожжи. К.-Кушки. † Тути çăварĕ юнĕ çук, çĕпре кăкшăм çăварĕ пек. || Гуща, осадок, остающийся на дне. N. Тĕпĕнче çĕпри анчах юлнă (о „яшка“: яшкан çăри йăлтах тĕпне анса ларнă, т. е. на дне осталась гуща, осадок). || Так называют сопливого. Сред. Юм. Çĕпре.
чүпрә
«дрожжи»; тат. чӳпре, башк. сӳпре «дрожжи»; чаг. шӓпрăк «осадок», «гуща» (Радлов), казах. шӧбрӧ «осадок» «подонки» (Радлов). Ф. Фасеев производит это слово от глагола кӳпер «всходить», «подниматься» (о тесте), но его этимология в фонетическом отношении вызывает некоторое сомнение, поскольку предполагает чередование ç, ч, с, ш ~ к в других тюрк. яз. это слово образовано от глагола со значением «вызвать брожение»: кирг. ачыткы, казах., ног. ашыткы, тув. ажыткы, хак. ачытхы, уйг. ечитку «дрожжи»; азерб., тув. и туркм. мая заимствовано из перс яз.
Çавăн пекех пăхăр:
Çĕпĕр осётрĕ Çĕпĕр шăна кайăкĕ Çĕпĕр шапи Çĕпиркка « çĕпре » çĕпре амăш çĕпре сăмса çĕпре тăрри çĕпре чоль çĕпре чулĕ