босой, босоногий, разутый
босиком, разутым
на босу ногу
çарран ачасем — босоногие ребята
çарран чуп — бегать босиком
пушмака çарран тăхăн — надеть ботинки на босу ногу
Атăпа пулин те çарран çӳретĕп. (Атă пăти). — загадка Хоть я и в сапогах, но хожу босиком. (Сапожный гвоздь).
(с’арран), босиком. Сред. Юм. N. Вăл çарран, çĕтĕк-çатăк тумтирпе, ырă çын куç умне курăнма вăтанса, вăрă-таркăн пек тарса çӳрет. Тюрл. Хăшĕ-хăшĕ: çарран намăс, тесе, атăсем тăхăнса тухаççĕ. N. Çула ачасем урам тăрăх çарран, çара-пуçан чупса çӳреççĕ. Собр. Атăпа пулин те, çарран çӳреп, урапа пулин те, çарран çӳреп. (Атă пăти).
«босиком»; тат., башк., уйг. ялаң аяк, казах., к. калп. жалаң аяк, кирг. жынайлак, узб. ялангоёк, ног. яланч аяк, тур. йалин аяк, туркм. аяк ялаң «босиком»; ср. тат. шэрэ «голый», «без шерсти». Происходит от çара «голый» и уран — застывшая форма древнего оруд. п. от ура «нога»; следовательно, çарран < çара + уран «голой ногой».
Çавăн пекех пăхăр:
çармăсла çармăш çарма çармала « çарран » çарранлан çарруран çарт çарта çарта сави