1.
крючок, крюк
алăк çекĕлĕ — дверной крючок
йывăç çекĕл — деревянный крюк
кран çекĕлĕ — крюк крана (подъемного)
Сĕм вăрманта çекĕллĕх тупман. — погов. В лесу кривой палки не нашел.
2. тех.
вертлюг
син.: çеклĕ
крюк.
190 стр.
(с'эг'э̆л'), вертлюг. V. S. Кĕлте кӳрекен çекĕл. Вута-б. Çекĕл, крюк (у сабана). Сред. Юм. Çекĕл, крючок. Н. Седяк. Çекĕл, çекĕл, çеклетлĕш, йĕрĕх туртмăш, хутлатмăш. (Хăмăт). Сред. Юм. Çекĕл сăмсаллă çын! (Так называют человека с крючковатым носом).
(с’эг’э̆л’), uncus axi accommodatus, cui тараса suspenditur, крюк, за который прицепляют валек. Вута-б.
«крюк, на который вешают одежду»; азерб. чәнкәл «крюк». От çак (см.), азерб. чәк «вешать».
Çавăн пекех пăхăр:
çеврĕк çеврик çейнĕк çейрем « çекĕл » çекĕлле çеккĕл çеккĕллĕ çеккĕллĕх Çекки