высокая гора, на которой всегда дует ветер. Чотай. † Çил-ту, çил-ту, çил-ту çинче çил армань. Собр. † Çил-ту çине çурт лартрăм, вуникĕ вĕлле хурт лартрăм. N. † Çил-ту çинчи çил арманче хам та виç хут авăртрăм. Якейк. † Çил-ту çине хăпарма йĕс таканлă ут кирлĕ. Абыз. † Çил-ту çинче юр тăмаçт. Коракыш. † Çил-ту çите çил арман, кунĕн-çĕрĕн авăртать. Кан. Çил-ту çинче çил юртать, эпĕр каяс ут пуль çав. К.-Кушки. † Çил-ту çине арман лартрăм вĕл-вĕл вĕçсе авăрма. (Солд. п.).
или çӳлĕ ту, назв. большой горы на земле дер. Кĕçĕн-Мӳкӳшкел, б. Бугурусл. у. около реки сăркăт. || Микушк. Çил-ту или çӳлĕ ту, буря. Собр. † Уйра ларан хыт-хура, çил-ту пычĕ тайăлтарчĕ; пирĕн пек çамрăк ачисене ялти куштан тайăлтарчĕ. Срв. çил-тăвăл.
Çавăн пекех пăхăр:
çил-тăвăллă çил-тăвăлла çил-тăман çил-тăманлă « çил-ту » çил-тул çил-утилле çил-хăван çил-хĕвел Çил-хаяр