грива
арăслан çилхи — львиная грмва
ут çилхи — конская грива
çилхе çийĕ — загривок
çилхене çивĕтле — заплести гриву
хум çилхи — перен. гребешки волн, гривы волн
вăрăм çилхесем — ирон. попы (букв. долгогривые)
Уй-уй урлă хура çилхеллĕ ут кĕçенсе чупать. (Пуйăс). — загадка Через поля мчится со ржанием черногривый конь. (Поезд).
грива.
194 стр.
(с’ыл’h’э), грива. Пазух. Сарă кăна утçам, сар çилхеçĕм, ылттăн ука шел мар та çитлеме. Ишек. Хĕр йорлат тет: çилхи тăрри кĕмĕл, холха тăрри ылтăм. Тапратрĕç, тет, качакасем ылтăм-кĕмĕл сысмашкăн. Скотолеч. 16. Кăрчанкă пуринчен ытла çилхи айĕпе хӳре-чиккине тухать. См. çилке.
«грива»; др. тюрк. (енис.) йел > якут. сиӓл, азерб., туркм., кумык., ног., башк., тат. ял, кирг., казах., к. калп. жал, карач. джал, ойр. дьал, тув. чел, хак. чилин, уйг. йайла, узб. ёл, тур. йеле «грива»; тур. йал «загривок», «основание шеи»; ср. монг., калм. дэл «грива». В чув. конечное -хе, по мнению Рамстедта, является уменьшительным аффиксом (Введение 184). Ср. перс. (йал) «шея»; «загривок»; «грива».
Çавăн пекех пăхăр:
çилтер çилтерех çилтерле çилхăван « çилхе » çилхе çийĕ çилхемес çилче Çилчча çилюн