Шырав: çухăр

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
пронзительно кричать
орать, вопить разг.
çĕр çурасла çухăрать — он кричит благим матом

2.
визжать, пищать
верещать
сысна çухăрать — свинья визжит
ача çухăрса макăрчĕ — ребенок плакал с визгом

3.
гудеть, давать гудок
пăрахут çухăрса илчĕ — пароход дал гудок, загудел

4.
скрипеть, издавать скрип
сĕрмен алăк çухăрать — несмазанная дверь скрипит

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

стонать
охать
визжать
сысна çури çухăрать — поросенок визжит

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

çохăр (с’уhы̆р, с’оhы̆р), визжать, кричать благим матом. Шашкар. Çухăр, шуметь (кричать, петь, читать всем вместе: мĕн çохăраттăр?). КС. Тытсассăн, çухăраççĕ (хора-курак, чана). Сред. Юм. Мăйран пăва пуçласан, хăвах çôхăрса ярăн-ха, т. е. когда понадобится, сам же попросишь. Шел. II. Пĕтĕм вăйран çухăрса макăра пуçларĕ. Кан. Çухра-çухра йĕрет. Чув. пр. о пог. 229. Шаланкă çухăрсан, если коршун кричит. Шорк. Чĕпписем амĕш çохăрнине илтсен, чопса тохнă та, питĕ хорланса макăрса йолнă. Тогаево. Кайнă чох çохрать, килнĕ чох хăсать. (Шыв кӳни). Эльбарус. Пишон вара çохра-çохра нăйăклатса кĕрсе илсе паратьчĕ. Ib. Кайран вара хамăр патăртан орам тăрăшпе питĕ хытă çохăрса уялла карĕ, тет. Çĕнтерчĕ 14. Мĕн çухăратăн? || Верещать. Синьял. Сысна çохăрсан, сивĕ пулать, теççĕ. Изамб. Т. Сысна çури çухăрат (визжит); ача çухăрат (в перен. смысле — плачет очень). Ст. Чек. Çухăраççĕ сыснасем, ачасем (вылянă чух, макăрнă чух). N. Сасратăках çак сысна çури хытă çухăрнине илтет. Кан. Сысна та картаналла çухăрса чупать. || Скрипеть. Çутт. 153. Тикĕт сĕрмесен, урапа çухăракан пулать.

отсюда: çухăр вĕлтрен.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

1. «кричать»; 2. «визжать», «пищать», «верещать»; тефс. ХII-XIII вв., АФТ, азерб., туркм., тур. чагыр «кричать»; «звать», «приглашать»; кирг., тат. чакыр, казах., к. калп., ног. шакыр, башк. сакыр, уйг., узб. чакир «звать», «приглашать»; см. йыхăр.

Çавăн пекех пăхăр:

çух çухăм çухăн çухăнчăк « çухăр » çухăр вĕлтрен çухăраш çухăрашка çухăрашка-çинçе çухăрашу