син.: вĕçер
отвязывать, развязывать
(э̆з'эр), высвободить, освободить; опустить с цепи и т. п. Ст. Чек. Лашана ĕçерсе янă. Юрк. Пĕр вăрра тытăннă çынна мĕшĕн ĕçерсе ярар? Раз он принялся воровать, то зачем нам его выпускать из рук? N. Ĕçернĕ — хăтарса янă, высвободил. Йытта сăнчăртан ĕçерсе янă. Сред. Юм. Ăсĕн аллинчен мĕнле-те-полса ĕçерсе, кăларса ярас-чĕ ȏна. Надо как-нибудь высвободить его из их рук. || Передвинуть. К.-Кушки. Хуран айне ĕçер-ха, квайтăсем ӳкеççĕ. Передвинь дрова под котлом), а то они упадут (на пол). Сред. Юм. Ĕçер (хȏран айне), тесе, хȏран айĕнчи квайт начар çȏнсан калаççĕ. IЬ. Хоран ай (огонь под котлом) сӳнме пуçланă, кайса ĕçер çавна. Ст. Чек. Хуран айне ĕçер. Макка 104. Хăййăрсем сарлака, çутă çунат; ĕçерĕттĕм, аллăма пĕçерет. || Разжимать (руку). Орау. Иккĕн те пĕрин аллине ĕçеримарĕç. Двое не могли разжать ему руку. || Выболтать, effutire. Юрк. Ун пек япалана (т. е. йĕрĕхе) кĕлĕ-таврашĕ пулсан, часах ют çынна ĕçермĕ-чĕç. Сир. 51. Хăйне шанса каланă сăмаха ĕçерекен шанчăксăра тухать. См. вĕçер. || Н. Седяк. Туй курма пынă хĕрсенчен пĕрне кӳмере тапса ларакан çураçнă хĕрĕн урине ĕçерме хушаççĕ (значение неизв.).
Çавăн пекех пăхăр:
ĕçе кӳрт ĕçе пиç ĕçе пыр ĕçе тух « ĕçер » ĕçерĕн ĕçерт ĕçкĕ ĕçкĕ çынни ĕçкĕ ĕç