Шырав: алла

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

сеять, просеивать (через сито, решето)
çăнăх алла — сеять муку
алласа уйăр — отсеять, отделить просеиванием
тырра алласа тасат — просеять зерно

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(алла), incernere, subcernere, cribrare, сеять, подсевать (решетом или ситом). Б. 13. Ыраша аллар. Давай подссем рожь. Б. Арабузи Б. Унтан пĕр тирĕк çăнăха çичĕ хут акă çапла каласа алларĕ. Потом она просеяла семь раз блюдо муки, произнося следующие слова. Otiosum ambulare. Также шататься попусту. Ст. Чек. Мĕн алласа çӳрен? (i. q. мĕн пустуя çӳрен?) Что ты шляешься?

(алла), [араб сăмахĕ] Deus, vox eorum. qui solemne. quod. серен dicitur, celebrant. V. Магн., 129, ubi parum recte „сюрэнь“ scriptum est. Восклицание участникев обряда сĕрен. || Interiectio leviter admirantis. Также выражает легкое удивление. Ст. Чек. „Алла! ку урана тăват!“ терĕм те: „Аллу хĕсĕнчим (хĕсĕнчĕ-им)? алла! тен“, тесе хăраса-кăшкăрса ячĕ. Я (подошел и) говорю: „Господи! да он телегу делает!“ А он испугался и закричал: „Что ты кричишь: алла? разве руку прищемил?“ (Испугавшийся подумал, что слово алла — вин. пад. от алă, рука). Ib. Алла, ку сăмавар кăмăрăк нуммай çатат! Ах, сколько углей идет на этот самовар!

(алла), рro ала parum recte scriptum esse videtur., повидимому, ошибка вм. ала. Тогач. Пӳрт тăринне алла выртĕ. (Çăлтăр). На крыше избы лежит решето. (Загадка: звезды).

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

см. ала.

Чăваш чĕлхин ретроспективлă ăнлантару словарĕ

Мухаммед тĕнĕпе пурăнакансен турри. … пирĕн, Мухаммед тĕнĕпе пурăнакансен, турă (алла) пĕрре çех … [Архипов 1984:284].

Çавăн пекех пăхăр:

аллăшĕ аллăшар аллăшарлăх аллăшер « алла » алла вĕрен алла вĕрент алла ил алла кĕр алла кил