Шырав: анăраш

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

(анраш)

1.
бредить, стонать в бреду
анăрашса вырт — лежать в бреду
ыйхă тĕлĕшпе анăрашать — он бормочет что-то спросонок

2.
мурлыкать под нос
мĕн анăрашса ларатăн эс унта? — что ты там мурлычешь?

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(аны̆раш), submissa voce canere (cantilenam); coaxare (de ranarum grege); per somnum loqui, delirare. Мурлыкать (песню); квакать (хором); бредить. Череп. Мĕн анăрашса ларатăн? Что ты мурлычешь? (о пении). ППТ. Хăшĕ сĕрене хăвалама пуçлачченех сĕрĕн тăватпăр тесе хĕпĕртеннипе: „Айлай-кавар, айлим!“ тесе анраша пуçлаççĕ. Некоторые еще до начала обряда „сĕрен“, с радости, что они будут справлять „сĕрен“, начинают мурлыкать: „Айлай еtс.“ || Альш. Шалта, кӳллисенче, шапасем анăрашаççĕ. Дальше от берега, в озерцах, квакают (нестройным хором, во множестве) лягушки. || Ст. Чек. Çывăрнă чух çын анăрашат; анăрашма тытăнсан: „Ав анăраша пуçларĕ ĕнтĕ,“ теççĕ. Анăрашса çывăрат-тĕлĕкре çывăрнă чухне калаçат. Во сне человек бредит; когда он начнет бредить, говорят: „Вон он уже начал бредить.“ Спит и бредит = говорит во сне (что бывает напр. в горячке).

Çавăн пекех пăхăр:

анăрав анăрат анăраткала анăрач « анăраш » анăраштар анăрашу анăс анăш анăш та тăвăш