Шырав: антăра

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(анды̆ра, ubi ы̆ littera aut nulla, aut brevissima est), i. q. анăра. Икково. Пуç антăрас (т. е. антăраса) каять. Голова кругом идет. Çеçмер. Антăраса вилес патнех çитнĕ. Лишился сознания и был близок к смерти (напр. от угара). Ib. Пĕтĕмиех антăраса çитнĕ или: антăрамаллипех антăраса çитнĕ. Лишился сознания. Чеб. Эпĕ пуç антăранипе пĕр çур кун выртрăм та, çӳре пуçларăм. Я (говорит едва не утонувшай) лежал целых полдня, не будучи в состоянии притти в себя, а потом опять встал на ноги. Ст. Яхак. Пĕчĕк ачасем çапах антăрас (аптăрас?) çук: вĕсем çуна хуçинчен пĕр ыйтмасăрах çуна çине ларса тăкăлаççĕ. Однако маленькие ребята не робеют: они набиваются в сани, не спросившись у их хозяина. Шибач. Антăраса çатрĕ. Обеднел, стал больным или жалким (i. q. начар полчĕ, сумар полчĕ) и пр.

(анды̆ра ubi ы̆ littera aut perbrevis est, aut nulla omnino, где ы̆ или очень кратко или не произносится совсем), nom. cuiusdam herbae, назв. какого-ю растения. Fortasse idem est, quod:, циос! „антăра çарăк“, м. б. то же, что „антăра çарăк“. Нов. Якуш. Самар.

Çавăн пекех пăхăр:

ансухлан ансухлат ант антăр « антăра » антăра çарăк антăра çарăкĕ антăра кăшман антăра-сухра антăрат