сущ.сред.
1. (син. волнение; тревога; ант. спокойствие, покой) канăçсăрлăх, хумхану; испытывать беспокойство канăçсăрлан
2. (син. заботы, хлопоты, затруднение) чăрмав; чăрмантарни; Простите за беспокойство! Чăрмав кӳнĕшĕн каçарсамăр!
чăрмав, канăçсăр, канăç çухатни, тăнăçсăрлăх, пăшăрханни; душевное беспокойство ăш вăркани, аш çунни.
1. канăçсăрлăх, хумхану, пăшăрхану; ждать с беспокойством хумханса кĕт; 2. чăрмав, чăрмантарни, кансĕрлени; причинить беспокойство чăрмав кӳр, чăрмантар; простите за беспокойство чăрмантарнăшăн каçарăр.
Çавăн пекех пăхăр:
беспозвоночные беспокоить беспокоиться беспокойный « беспокойство » бесполезный беспомощный беспорочный беспорядок беспорядочность