стремительно нестись, устремляться
вăркăнса ӳк (ан) — слететь (напр. с лошади)
вăл алăкран вăркăнса тухса кайрĕ — он стремительно выбежал в дверь
ракета тӳпене вăркăнчĕ — ракета взмыла в небо
полететь
таçта çитех вăркăнса кайăн — ты полетишь, не знаю куда
стремительно нестись (лететь). Хурамал. Пырса тăрса, хутаççа урипе танса вĕçтерсе янă. Хутаç алăк урлă вăркăнса тухнă (вылетел в дверь). Сред. Юм. Вăркăнайса тôхса кайрĕ. (Пит хăвăрт тôхса кайрĕ тессине калаççĕ). Пшкрт. Вы̆рҕы̆нза анџак jолчы̆, хытты̆н каjзӓргэ̆ (шибко уехал). Ib. Iӳс ты̆риынџӓн вы̆рҕы̆нз’ ӳкрэ̆ (сверзился, слетел). Хорачка. Вы̆рҕы̆нчы̆ анџак’ Кар’ы̆, коз’а-да корынмары̆, пы̆лт-полт вы̆рҕы̆нза анџак кар’ы̆.
Çавăн пекех пăхăр:
вăрахлат вăраххăн вăрахчен вăркăля « вăркăн » вăркăнтар вăркăт вăркăш вăрка вăркав