1.
мякина, полова
охвостье
сĕлĕ вĕçкĕнчĕкĕ — овсяная мякина
2.
хвастун
бахвал разг.
хвастливый
хвастливо
вĕçкĕнчĕк сăмах — хвастливая речь
3.
легкомыслие
легкомысленный, несерьезный
легкомысленно, несерьезно
вĕçкĕнчĕк шухăш — легкомыслие
4.
щегольство, франтовство
форс прост.
щегольской, щеголеватый, франтоватый
форсистый прост.
щегольски, щеголевато, франтовато
вĕçкĕнчĕк каччă — щеголеватый парень
то же, что вĕçкĕн. КС. || Мякина. СТИК. Вĕçкĕнчĕк = арпа, сĕлĕ арпи. Сред. Юм. Сĕлĕ сурнă чȏхне вĕçкĕнчĕкне пуçтарас пôлать, чăхсĕм пăтратма кирлĕ. Тюрл. Сĕллĕн полать вĕçкĕнчĕк (овсяная мякина). Пухтел. Вĕçкĕнчĕк ― легкая, летучая часть, напр. овса (кипекки). || СПВВ. ВА. Вĕçкĕнчĕк = пыль.
Çавăн пекех пăхăр:
вĕçкĕнле вĕçкĕнлен вĕçкĕнлентер вĕçкĕнлет « вĕçкĕнчĕк » вĕçкĕнчĕкле вĕçкеле вĕçкелен вĕçкенлен вĕçлĕ