Шырав: вĕрилен

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
становиться горячим, жарким, нагреваться, накаляться
хăйăр хĕвелпе вĕриленнĕ — песок от солнца накалился
мунча вĕриленчĕ — в бане стало жарко

2.
становиться горячим, быть в жару
повышаться, подниматься (о температуре)
чирлĕ çын каçалапа вĕрилене пуçларĕ — к вечеру у больного поднялась температура

3.
прокаливаться, прожариваться, пропариваться
пичке вĕриленсе çитрĕ — бочка пропарилась

4.
горячиться
вĕриленсе кай — 1) раскалиться 2) быть в жару 3) разгорячиться
утсем вĕриленсе кайрĕç — лошади разгорячились
вĕриленсе калаç — говорить горячо

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

жариться, прожариваться (о горшке, для чистки). В. Олг. || Стать горячим (от болезни и пр.) СВТ. Ачанăн çан-çурăмĕ кăшт вĕриленет. Альш. Пĕтĕм çан-çурăм вĕриленсе карĕ. Меня бросило в жар (от страха). Сред. Юм. Лаша чирлесен, сăмси шăтăкĕ вĕриленет. Если лошадь захворает, то температура в ноздрях повышается. Сборн. по мед. Саккăрмĕш, тăххăрмĕш, вуннăмĕш кунсенче ача вĕриленсе выртать, канлĕ çывăраймасть. Кан. 1928, № 246. Малашне шăмшак вĕриленни тата ытларах та пулса ӳпке шыçма (воспаление легких) тапранса кайма пултарать.

Çавăн пекех пăхăр:

вĕри-хĕрӳ вĕри-ял вĕрилĕх вĕриле « вĕрилен » вĕрилентер вĕрилет вĕрилеттер вĕрилла вĕрилле