Шырав: вĕшле

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
борзая собака, борзая

борзой
вĕшле йытăпа мулкач хавала — травить зайцев борзыми

2.
гончая собака, гончая

гончий

3.
долговязый разг.
длинный
худой (о человеке)
худой и длинноногий (о животном)

4. перен.
непоседа

бойкий, непоседливый
вĕшле çын — 1) долговязый человек 2) непоседа

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

борзая (собака). Сред. Юм. Вĕшле = порси. Шел. 26. Виçĕ вĕшле йыттипе... Собр. Пăшалсăр, вĕшлесĕр мулкачă тытма ан ĕмĕтлен; ĕçлесе çăккăр çиме ĕмĕтлен, теççĕ. (Послов.). Орау. Çав вĕшлесене вăл çулпа пыракан çынна-и е уйра, вăрманта çӳрекен çыннисене хăй патне тытса пыма вĕрентнĕ. || Тюрл. Ай, вĕшле! Какой вертушка! Срв. русск. выжлец.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«гончая собака». Восходит к русск. выжлецwyźel, чешек, wyźel, wyźlik; серб.-хорв. вижлица, венг. wyźsla «легавая собака»; серб.-хорв. вижлити, венг. wyźsal, wyźlat «высматривать», «обшаривать».

Çавăн пекех пăхăр:

вĕшĕлтет вĕшĕлти вĕшĕх вĕшке « вĕшле » вĕшле йытă вĕшле сăмсалă вĕшлеке вôталей ваç