вахта
вахтенный прил.
пĕрремĕш вахта — первая вахта
вахта журналĕ — вахтенный журнал
вахтăри офицер — вахтенный офицер
вахтăра тăр — стоять на вахте, нести вахту
◊
ĕç вахти — трудовая вахта
тăнăç вахти — вахта мира
сущ.жен.
вахта (черетленсе ĕçлемелли ĕç); вахта на корабле карап çинчи вахта; стоять на вахте вахтăра тăр
1. вахта (çар флотĕнчи е пăрахут çинчи командăн черетри ĕçĕ, дежурство); стоять на вахте вахтăра тăр; 2. перен. вахта (мĕне те пулин паллă тăвас шутпа уйрăмах хастар ĕçлени); встать на предпраздничную трудовую вахту уяв умĕнхи ĕç вахтине тăр; вахта мира мир вахти.
ж. 1. мор. (дежурство) вахта; стоять на вахте вахтăра тăр; 2. перен. вахта (пысăк тĕллевлĕ хĕрӳ ĕç); трудовая вахта ĕç вахти; вахта мира мир вахти.
1. вахта, ĕç смени; нести вахту вахтăра тăр 2. вахта (паллă пулăма асăнса ĕçлени); вахта дружбы туслăх вахти; встать на трудовую вахту ĕç вахтине тăр
Çавăн пекех пăхăр:
вафля вах Вахвар вахтăр « вахта » вахтер вахтовый ваххабизм ваххабиты вач