сущ.жен., множ. горы
1. сăрт, ту; высокая гора çӳллĕ сăрт; Уральские горы Урал тавĕсем; взобраться на вершину горы сăрт тӳпине хăпар; дорога поднимается в гору çул сăрталла хăпарать
2. купа; на полу гора книг урайĕнче кĕнекесем купипе выртаççĕ ♦ дела пошли в гору ĕç ăнăçма пуçларĕ; обещать золотые горы тем те пĕр сунса илĕрт; как гора с плеч свалилась чун лаштах пулчĕ (нуша иртсе кайнипе); закатить пир горой акăш-макăш ĕçкĕ ту; стоять горой çирĕп тăр (камшăн та пулин); не за горами таçта инçе мар
ту, сӑрт; тӑвайкки; стоять горой за кого, за что хытӑ хӳтĕле, ҫине тӑрса хӳтĕле.
ж. 1. ту, сăрт, сăрт-ту; жить в горах тусем çинче (е хушшинче) пурăн; кататься с горы тăвайкки ярăн; 2. (множество чего-л.) купа; целые горы арбузов и дынь купи-купипе арпус, дыня; ◇ гора на душе (лежит) чĕрене пусса тăрать (хуйхă, шухăш т. ыт. те); гора с плеч свалилась чун уçăлса кайрĕ (йывăрлăхран хăтăлнипе); не за горами инçех мар; в гору идти малалла кай (пурнăç), ӳссе кай, ăнăçлă пыр; под гору идти каялла кай; надеяться как на каменную гору çирĕп шан; пир горой савăнăçлă ĕçкĕ-çикĕ; стоять горой хӳтĕле, тăр (камшăн та пулин).
Çавăн пекех пăхăр:
гончарный гонять гоняться гопак « гора » гораздо горал горб горбатый горбиться