иск.
грунт (ӳкерчек айне сăрлана си)
çилĕмлĕ грунт — клеевой грунт
сущ.муж. (син. почва)
тăпра, çĕр; рыхлый грунт кăпăш тăпра; открытый грунт уçă тăпра (плёнкăпа витменни); закрытый грунт хупă тăпра (плёнкăпа, кĕленче рамăсемпе витни)
грунт 1. ҫӗр, тӑпра; ҫӗрӗн тӑпра айĕнчи хытӑрах сийӗсем; 2. краскӑпа (пурпа) япалана малтанлӑха сӗрсе тухни.
м. 1. (почва) çĕр, тăпра; глинистый грунт тăмлă çĕр; размыв грунта çĕре шыв çисе кайни; 2. (дно водного бассейна) тĕпĕ, тĕп; танкер сел на грунт танкер шыв тĕпне ларнă; 3. (на рисунке, в гравюре) ай, тĕп, грунт (ӳкерчĕк айне сарлаканни); наложить грунт айне (е тĕпне) сар; клеевой грунт çилĕм тĕп.
Çавăн пекех пăхăр:
грузоотправитель грузоподъёмность грузополучатель грузчик « грунт » грунтла грунтовать грунтовой групорг группа