понуд. ф. от гл. йăмăх. Трахома. Куç хăрпăхĕсем, куçнелле çавăрăнса кĕрсе, куçне йăмăхтараççĕ. N. Унăн çутти куçа йăмăхтарать (ослепляет). О сохр. здор. 91. Çавăн пек чухне куçа тусан вĕçсе кĕрсессĕн, тусан вара нумайччен куçран тухмасăр тăрса, куçа йăмăхтарса тăрать. Петь или играть с чувством. КС. Юррине йăмăхтарса юрлать (с чувством). Ib. Çавах-çке вара юррине йăмăхтарать. А, ведь, как он хорошо поет! Ib. Шăппăрне йăмăхтарса (шăрантарса) пыраççĕ («очень изящно, внушительно играют на пузыре, так что хватает за сердце»). || В перен. см. Сборн. по мед. Этем ырлăхлă-сывлăхлă пулсан, вара канлĕхлĕ пурăнать, чунне те йăмăхтарса хуйхăртмасть. || «О сильном дожде». Орау. Ай-яй, çăмăри Кушлавăш таврашне йăмăхтарчĕ! Виçĕмкун Нурăс çинеле çăмăр пит йăмăхса тăчĕ, çав йăвăр çăмăр пулнă, тит.
Çавăн пекех пăхăр:
йăмăх-хĕрлĕ йăмăх-хура йăмăх-шупка йăмăхлан « йăмăхтăр » йăмăхтар Йăмапикке йăмах йăмахла Йăмаш-касси