I.
1.
ошибка, неправильность, погрешность
просчет, заблуждение
ошибочный, неправильный
ошибочно, неправильно
асăрхамасăр тунă йăнăш — недосмотр, случайная ошибка
виçе йăнăшĕ — промер
йăнăш сăмах — ошибочное слово
йăнăш çул çине тăр — встать на ложный, неверный путь
йăнăш ту — ошибиться; совершить просчет
йăнăша тӳрлет — исправить ошибку
2.
опечатка
асăрханă йăнăшсен списокĕ — список замеченных опечаток
II.
ошибаться, заблуждаться
пĕлменнипе йăнăш — ошибиться по незнанию
шутланă чухне йăнăш — ошибиться при счете
эсĕ йăнăшатăн — ты заблуждаешься
йăнăшмастăп пулсан... — если я не ошибаюсь...
ура такăнсан чĕркуççи ыратать, чĕлхе йăнăшсан — пуçа лекет. — посл. Нога споткнется — голени больно, язык ошибется — голове достается.
I.
ошибка
ошибаться
II.
стонать
визжать
ыратнипе йăнăшать — стонет от боли
(jы̆ны̆ш), ошибиться. Ч. С. Кильд. † Сирĕн умма юрлама тăрсассăн, чĕлхе-çăвар йăнăшмин, лайăхчĕ. А. П. Прокоп. † Çак киле килтĕм, хăна пултăм, тухаймарăм урам тайлаччен, каяймарăм чĕлхем йăнăшаччен. Ошибка. N. Пăхăсăн, пуçлăхĕ хăйсен салтакне йăнăшпа (по ошибке): ют çынтăр, тесе, палламасăр, персе вĕлернине кураççĕ. N. Сан п¬атн'а jы̆ны̆ш кэ̆рдэ̆м. Ст. Шаймурз. Йăнăш пулнă пулĕ. Неправильный, ошибочный; неправильно, ошибочно. Орау. Эй, йăнăш чиксе ятăм тата! урăх шăтăка кĕрсе карĕ (о перчатке). Шурăм-п. № 22. Хăш çĕрте «шутлас» вырăнне «хисеплес», тесе калаççĕ пулсан та, йăнăшпа (sic!) калаççĕ (говорят ошибочно). N. Эсрелĕ, йăнăшпа, чирлĕ çын патне пырас вырăнне ун кӳршине пынă, тет. Ч. П. Йăнăш сăмах тухмин, лайăхчĕ. СПВВ. Йăнăш = юмăш. Ч. П. Йăнăш пултăм чĕлхерен. У меня стал отниматься язык (т. е. не ворочается, от опьянения). Карсун. † Ӳссĕр-кăна пултăм хăмларан, йăнăшкина (с «и»; это верно!) пултăм чĕлхерен (язык не ворочается).
(jы̆ны̆ш), стонать. Сказки и пред. чув. 36. Нумай та вăхăт иртмерĕ, Янтрак çырма тĕпĕнче йăнăшнийĕ илтĕнчĕ (послышался стон). СЧУШ. Хăй чаршав айĕнчи вырăн çине выртнă та, мăш-мăш тăва пуçланă, кĕлте урапи килнĕ пек йăнăша пуçланă. Ч. П. Йăнăшăп, анне, макăрăп, анне. Я, мама, буду плакать и стонать. КС. Йытă йăнăшать (скулит). Эльбарус. Раштав омĕн Пишон пĕр-ик эрне çĕрĕ-çĕрĕпех йăнăша-йăнăша вĕрчĕ: Шибач. Йăнăш (jŏнŏш), стонать. КС. Тата хăшĕ йăнăшша (jŏнŏшша) çывăрать (аташша çывăрать). Иной еще во сне стонет (бредит). Ныть, канючить. N. Карчăкки (говорит старику): санăн анчах хăпарса пăхмалла-и? мана та хăпартса кăтарт (т. е. репу, растущую на подволоке), тесе, тек йăнăшать, тет. Хорачка. Йăнăш, (jŏнŏш), ныть. КС. Йăнăшша ан тăр! Не вяньгай! (гово-рят детям, когда они канючат).
ялгышырга (ошибаться)
ялгыш (ошибка)
[jonoŝ]
eraro, erari, malpravi
ку йăнăш мар ĕнтĕ — tio ĉi ne estas ja eraro
йăнăш турăм — mi faris eraron
эс(ĕ) йăнăшатăн — vi malpravas, eraras
йăнăша тӳрлет — korekti la eraron
йăнăшсăр — senerara, sen eraro
йăнăштар — erarigi
, диал. йумăш 1 . «ошибка»; «ошибочный»; 2. «ошибаться»; др. тюрк., КБ йӓңлук, йаңлык, Замахш. янкылыш, азерб. янлыш, тур. янлышлык, кирг. жаңылыш, казах. жаңылыс, ног. яңылыс, алт. В дьаңылчы, узб. янглиш, чаг. йӓнгиш «ошибка»; туркм. ялңыш, к. калп. жангылыс, тат. ялгыш, башк., кумык, яңылыш «ошибка»; «ошибаться»; тефс. XII—XIII вв., азерб., тур. йаныл, алт. В дьаныл, ног. йаңыл, уйг. йеңилиш, узб. янглиш «ошибаться».
Çавăн пекех пăхăр:
Йăнăклар йăнăлтат йăнăм Йăнăс-касси « йăнăш » йăнăшлă йăнăшсăр йăнăштар Йăнар йăнарал