1.
то же, что кăлтăр 1.
2.
подражание шуму от передвиганий тяжелого предмета, напр. кадки
3.
подражание крику вальдшнепа
кăлтăрт-кăлтăрт — усил. от кăлтăрт
(кы̆лды̆рт), подр. звуку неправильно поставленного жернова. СТИК. Арман чулне аван лартаймасан, вăл авăртнă чухне кăлтăрт, кăлтăрт! туса çавăрнат. Арман чулĕ пĕр хĕррипе хытă хырăнат, тепĕринпе кăшт кăна тивет, вара: кăлтăрт-кăлтăрт! тунă пек илтĕнет. (Выражает звук; производимый жерновом при неправильном верчении). Шорк. Çăнăх каткине урайĕнче кăлтăрт-кăлтăрт сиктерет. || Нюш-к. Кăлтăрт (кŏлдŏрт)-кăлтăрт! кăрăн-кăрăн! крик птицы кăрăпчак. См. кăрăк. || Тихо и без шума. Ст. Чек. Кăлтăрт туса пăрахнă (сделал что-н.) ерипе, ĕçе сас-чĕвĕсĕр туни. || Быстро, живо. Ст. Чек. Кăлтăрт кайса кил! Ib. Ав Ваççук — кăлтăрт кайса килчĕ. Ib. Кăлтăрт савăрса илчĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
кăлтăрмач кăлтăрмачă кăлтăрмачлă кăлтăрмачла « кăлтăрт » кăлтăрт-кăлтăрт кăлтăртăк кăлтăртат кăлтăртаттар кăлтăртик