очень синий, ярко-синий, синий-пресиний
кăн-кăвак тӳпе — ярко-синее небо
кăн-кăвак тутăр — синенький платочек
синий-пресиний, синий-рассиний; пресерый. N. Хăй кăн-кăвак кавакарса кайнă, тет. Орау. Пĕтĕм пичĕ-куçĕ кăн-кăвак (= пичĕ куçĕ кăвакара-кăвакара тухнă). Вся рожа в синяках. СТИК. Кăн-кăвак сĕт = шĕвĕ (жидкое) сĕт. Ib. Епле ку сĕт пирĕн пит шĕвĕ, кăн-кăвак шыв кăна! Ск. и пред. 45. Мăй тымарĕсем ĕнтĕ кăн-кăвак. Г. А. Отрыв. Тĕсĕ (капталăн) кăвак пулнă, кăн-кăваках (его синили). Якейк. Паянхи пек сăнсăр, кăн-кăвак çанталăк нихçан та корман. (Хора-кăвак пĕлĕтсем пĕр çĕрелле похăнса тăраççĕ; страшное облачное небо ночью, осенью). Ib. Çăмăр кăн-кăвак тохрĕ. С горизонта поднимаются темно-синие тучи. Яргуньк. † Çынсан арăм пуласси кăн-кăвак шупăрпа, шурхса кайнă пыççипа. N. Сасартăках çанталăка кан-кăвак тискер пĕлĕт хупласа илнĕ. Сред. Юм. Кăн-кăвак, очень серый.
Çавăн пекех пăхăр:
кăмсар Кăмтам кăмтар кăн « кăн-кăвак » кăн-кан кăн-тăвай кăнăç кăнăçлă кăнăçсăр