1.
мякина, отходы (при очистке зерна)
2.
сор, мусор
неубранный, замусоренный, захламленный
килкартийĕ кăштра — двор у них захламлен
3.
то же, что кăштрака 2, 3.
(кŏштра, кы̆штра), неровный, мохнатый. Трущоба. Чертаг. Орау. Пир тĕртме пĕлмест мур ачи! Вунтăватта çитнĕ, пирре (так!) кăштра тăвать. Ир. Сывл. 26. Шап-шур, кăштра пĕлĕтсем таçта шăваççĕ еррипен. || Солома, хворост и т. п. хлам. N. Пӳртĕнче пит кăштра. Хурамал. Пӳрт айаккинче улăм, çапă нумай пулсан, калаççĕ: пӳрт таврашĕ пит кăштра, тасатас пулать, теççĕ. || Мякина. В. Олг.: коштра. Хорачка. Кăшăл сурсассăн, кăштра (кыштра) илеччĕ чĕпĕ-сене валлИ. Слеп. Кăштра (коштра, тырă сурсассăн полать). Сятра: кŏштра, мелкие частицы мякины, которые летят при веянии (когда «кăшăл сураччă»).
Çавăн пекех пăхăр:
кăштик кăштин кăштин-каштин кăштлăха « кăштра » кăштрака кăштралан кăштчех кăштшарăн кăшул