(-вӧ̆с',вэ̆c), вот-вот, едва. Яргуньк. Унччен (те) пулман, хальхи шуйттан çавра çил пулса килчĕ, тет, кĕç-вĕç пӳрте йăтса антарман. ЧС. Хăйсем тата (а сами), кĕç-вĕç вĕçсе каяс пек анчах, хĕпĕртесе, качака путекки пек сиккелесе тăраççĕ. (Сĕрен). Т. VII. Унтан вăл сиксе тăчĕ (вскочил), тет те, ямăшкă хыçĕнчен темскер пек (страшно быстро) пырать, тет; кĕç-веç çунана çитсе тытас пекех пырать, тет. Б. Нигыши. Куçĕнчен ыйтнă (спросила): эсĕ мĕн турăн? тенĕ. Куçĕ каланă: эпĕ, йытă ан тыттăр тесе, пăхса пыратăп: кĕç-вĕç айăккала сиксе ӳкес тесе пыратăп. Сред. Юм. Кĕç-вĕç, скоро, с минуты на минуту. Орау. Кĕç-вĕç (вӧ̆с) персе анассăн туйăнмалла! (если залезть на дерево). СПВВ. ЕС. Кеç-вĕç = кĕтсе тăман çĕртен, е хăна-мĕн, е çыру-мĕн халь килесшĕн, çитесшĕн туйăнни. Сĕт-к. Кĕç-вĕç чопса килĕ ак. Вот, вот прибежит. Пазух. Пирĕн ялăн хĕрĕсем, кĕç-вĕç сиксе ларас пек, качакалла çӳреççĕ. N. Манăн ăшăмри сăмахсем кĕç-вĕç тухса каяс пек тăраççĕ. КАЯ. Кĕç хăсса ярас та, вĕç хăсса ярас лартăм. N. Эпĕ ăшăмра çапла шухăшласа анчах тăрап: кĕç ман пуçа касса татаççĕ, вĕç касса татаççĕ! (вот, вот мне отпилят голову!) тесе.
Çавăн пекех пăхăр:
Кçтанкка кçын-çын курĕк кĕç кĕç-атă « кĕç-вĕç » кĕç-кĕç кĕççатă кĕççе кĕççе çаптар кĕççе атă