моль
тумтир кĕви — шубная моль
улмуççи кĕви — яблонная моль
кĕве çинĕ япала — вещь, потраченная молью
кĕрĕке кĕве çинĕ — моль изъела шубу
син.: кĕвĕ
моль
встр. в слож.: кĕве яр.
(к'э̆вэ), моль (насекомое). N. Вăл лартакан кил-çурт кĕве йăви чухлĕ, кĕвеннинчен (эрешмен картинчен) хуралçă туса лартнă хушă чухлĕ. N. Эсĕ кĕрĕке лайăх пăхса усра, кĕве ан çитер. Трхбл. Кĕве во мн. ч. не употребляется. Тумтире кĕве каснă (сьела).
«моль»; МК, казах., ойр. кӳе, уйг. кӳйә, узб. куя, кирг. кӳбӧ, азерб. кӳвә, туркм., кумык, гӳе, тур. гӳве, алт. В куйа, хак. кӳӳ, башк. кӧйә, тат. коя, к. калп. куйе «моль».
Çавăн пекех пăхăр:
кĕвĕн кĕвĕсĕрлĕх кĕвв кĕввик « кĕве » кĕве хаярĕ кĕве яр кĕвел кĕвелĕк кĕвелĕклĕ