1.
издавать стук, грохот, стучать, грохотать, греметь
темĕн кĕрĕслетсе ӳкрĕ — что-то с грохотом упало
2.
бухать, издавать глухие отрывистые звуки
минăсем кĕрĕслетеççĕ — глухо бухают мины
стукаться, грохнуться. N. Вара леш хĕр пӳртре, пĕр енчен пĕр енне пыра-пыра, кĕрĕслетсе, çапăнса çӳрет, тет. (Юхха). Сĕт-к. Паян эп кăмака çинчен кĕрĕслетсе персе антăм (сверзился). N. Кăмака çинчен кĕрĕслетсе персе анчĕ (или: кĕрĕс! персе анче). Халапсем. 5. Урапи çинчен çĕре кĕреслетсе кайса ӳкет те: акă вилетĕп! акă вилтĕм иккен! тесе, каçса выртат, тет. КС. Кĕрĕслетет (об ударе концом бревна в стену). || Грохотать. Шел. 93. Авă пăшал сассисем епле кĕрĕслетеççĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
кĕрĕплеттер кĕрĕс кĕрĕс-керĕс кĕрĕс-мерĕс « кĕрĕслет » кĕрĕслеттер кĕрĕслетӳ кĕрĕст кĕрĕстлет кĕрĕх